لایحه در خصوص دعوی جلب ثالث
دعوی جلب ثالث چیست؟
دعوی جلب ثالث یکی از ادعاهای طاری است. مسلما دعوا میان دو شخص خواهان و خوانده طرح می شود و جلب ثالث زمانی پیش می آید که دو جانب دعوایی که در مسیر بازبینی است یا یکی از آنها شخص سومی را به دعوا دعوت می کند تا او را مجبور سازد که پیرو او باشد. آن شخصی که شخص سوم را به طرف خود جذب می کند جالب و شخص سوم که جلب می شود مجلوب ثالث خوانده می شود. این که شخص سوم به چه منظوری وارد دعوا می شود کاملا متمایز است. گاهی اوقات جلب می شود تا آزادانه در مقابل جالب مغلوب شود. گاهی هم یکی از پیروان دعوای ثالث را جهت این به سوی خود جلب می کند که او هم با طرف مقابل مغلوب شود تا منزلت مسئله خاتمه یافته شامل او هم شود و از بازخواست ثالث احتمالی مصون باشد. براساس ماده ۱۳۵ ق.آ.د.م، هر کدام از اصحاب دعوا که جلب نفر سومی را ضروری بداند می تواند تا تکمیل جلسه اول بازپرسی علل خویش را ابراز کرده و طی ۳ روز بعد از جلسه با عرضه دادنامه از دادگاه تقاضای جلب او را ارسال نماید. چه این دعوا در وهله اول باشد یا تجدید نظر. با ادامه این مبحث با ما همراه باشید تا با نکات عمده ای در این خصوص و با شرایط دعوی مذکور بهتر و بیشتر آشنا شوید.
نکاتی عمده در خصوص دعوی جلب ثالث
در خصوص دعوی جلب ثالث بایستی به نکات عمده ای توجه شود که عبارتند از:
مطرح کردن این نوع دعوی معمولا یک مبادرت دفاعی به حساب می آید. که به قصد احاله مرکز توجه دعوی به نفر سوم و خلاصی از محکومیت صورت می گیرد و بدین جهت عموما در مرتبه خوانده است. هرچند قانون گذار براساس ماده ۱۳۵ق.آ.د.م احتمال مطرح کردن آن از طرف هر کدام از پیروان دعوی را عاقبت اندیشی نموده است.
یکی از عمده ترین نکات در خصوص دعوی جلب ثالث که بایستی به آن توجه کرد این است که عملکرد این دعوی در آنجا که به وسیله خوانده و به هدف جذب نفر سوم جهت جوابگویی به دعوای اصلی طرح می شود همان عملکرد بازخواست فقدان توجه دعوی است اما مسئله عمده بازشناسی سرحد این انتخاب است. اگر خوانده معتقد براین باشد که نفر سوم بایستی پاسخگوی دعوی باشد، به چه دلیل با مطرح کردن بازخواست فقدان توجه دعوی، خویش را از دردسر جوابگویی رها نمی کند؟ اختلاف در فقدان توجه دعوی در هویت است. جایی که دعوی به صورت فرمالیته به خوانده توجه دارد اما خوانده ادعا می کند که برخلاف این ظاهر، سومی بایستی پاسخگو باشد و بازبینی این ادعا وابسته با ورود در هویت دارد ، بازخواست فقدان توجه ناتوان است و بایستی متوسل به دعوی جلب ثالث شد.
این دعوی در هرکدام از مراحل آغازین ،اعتراض و تجدید نظر قابل طرح خواهد بود. موقع بیان کردن آن برای فردی که در مرحله اول بازپرسی، علل و دلایل خویش را ابراز کرده است تا ۳ روز بعد از جلسه خواهد بود.
کسی که حکم به نفع او نیست اگر بخواهد نفر سومی را جلب کند بایستی شکایت نامه جلب را با شکایت نامه واخواهی به دفتر دادرسی عرضه نماید. واضح و مبرهن است در این شرایط مجبور است دو هزینه دادگاه را پرداخت نماید.
از دیگر نکات در خصوص دعوی جلب ثالث می توان به این مورد نیز اشاره کرد: از انتساب ماده ۱۳۵ ق آ د م که با جمله چه دعوی در وهله آغازین باشد چه تجدید نظر اینگونه برداشت می شود که هنگام طرح این دعوی در وهله تجدید نظر ، بسته به زمان عرضه دادنامه تجدید نظر نخواهد بود و بازنگری می تواند شکایت خود را به دادرسی بازنگری هم تسلیم نماید.
•نفر سوم که به این دعوی دعوت می شود خوانده به شمار می آید و از کلیه حق و حقوق خوانده بهره مند می شود و بدین جهت خود می تواند نفر دیگری را به دعوا جلب کند.
•قرار نقض این دعوی به طور مستقل قابل بازنگری نبوده و تنها با اصل دعوی می توان بر روی آن تجدید نظر شود در صورت رد قرارداد در وهله بازنگری ، بازنگری پس از رد، با اصل دعوی با دادرسی تجدید نظر است.
•در هر زمینه که دعوی از جهت خواندگان به شیوه غیر قابل شنود بیان شده باشد مانند این که در دعوی ، تخلیه به منظور احاله به دیگری ، اجاره نشین جدید بی طرف باشد و یا در دعوا ناچار به تنظیم سند، پیگیری همکاران لحاظ نشده باشد، دعوی متهم به قرار نقص است و با بیان این دعوی به رویارویی با شخصی که بایستی طرف دعوا قرار می گرفت اما گرفته نشد نمی توان بازخواست دعوی را رفع نمود.
شرایط دعوی جلب ثالث چیست
شرایط دعوی جلب ثالث چیست؟ براساس قانون آیین دادرسی مدنی کسی که حکم به نفع او نیست به صورت غیابی بخواهد تقاضای جلب نفر سوم را بدهد بایستی دادنامه جلب را به همراه دادنامه اعتراض به دفتر دادرسی تقدیم کند، واخوانده نیز می تواند در نخستین جلسه بازبینی به اعتراض دلایل و مدارک خود را تقریر کرده و طی ۳ روز دادنامه جلب نفر سوم را به دادرسی تقدیم نماید. دادنامه مربوط به جلب شخص ثالث و کپی اسناد ، مدارک و پیوست ها بایست به شمار پیروان دعوی به اضافه یک کپی باشد. روند دادرسی در خصوص جلب شخص ثالث وضعیت دادنامه و همچنین موارد نفی یا لغو آن نظیر دادنامه اصلی خواهد بود. از آنجا که اولا براساس ماده ۱۳۷ ق آ د م ۱۳۷۹ روند دادگاه در خصوص دعوی مذکور بایستی مانند دادنامه اصلی باشد و دوما به دلیل اینکه مبحث این دعوی از سوی هر کدام از دو طرف در حقوق طرف دیگر سود بخش است در این صورت افزون بر مجلوب ثالث ،شخص دیگر هم بایستی از روند دعوا آگاه باشد.
براساس ماده ۱۳۸ ق آ د م چنانچه از زمان تسلیم دادنامه تا جلسه دادگاهی مدت مشخص شده جهت ارسال دادنامه و پیوست های آن برای پیروان دعوا کافی نباشد، دادرسی زمان جلسه دادگاه را عوض کرده و به پیروان دعوا هم پیام رسانی می شود.
مطالب مرتبط:
