شرط تحدید مسئولیت

شرط تحدید مسئولیت

چه اصول خاصی در قراردادهای تجاری اعمال می شود؟

چه کسی نمی خواهد قرار گرفتن در معرض دعاوی بالقوه و سایر ادعا هایی که ممکن است برا علیه ایجاد شود را محدود کند؟ اکثر شرکت ها و افراد برای محافظت از خود از بیمه ها استفاده می کنند، اما همه خسارت هایی که ممکن است وارد شود، قابل بیمه شدن نیستند. برای جبران و جلوگیری از این خسارت ها، استفاده از شرط تحدید مسئولیت ممکن است راه حل مناسبی باشد.

در واقع بند مربوط به شرط تحدید مسئولیت، تا حدود 90% امکان در خطر قرار گرفتن شرکت ها را کاهش می دهد. بند های محدودیت مسئولیت در قرارداد ها به تازگی از حمایت بیشتری در دادگاه برخوردار شده است. در واقع یک نمونه قرارداد حاوی مقررات شرط تحدید مسئولیت به شرح زیر است:

« برای اینکه هر یک از طرفین قرارداد از مزایای کارمزدی برخوردار شوند که شامل کمک هزینه کمتری برای تامین مالی ریسک است، موافقت می کند که مسئولیت ناشی از اعمال، اشتباهات یا کوتاهی های حرفه ای را محدود کند به طوری که کل مسئولیت هر کدام محدود شود. اما این هزینه نباید از کل هزینه هایی که برای خدمات ارائه شده در پروژه تجاوز کند.

شرط تحدید مسئولیت چه شرایطی را ایجاد می کند؟

شرط تحدید مسئولیت در قرارداد، مقدار پول یا خسارتی است که یک طرف قرارداد می تواند از طرف دیگر به دلیل نقض یا نقص عملکرد بازیابی کند، محدود می کند. به عبارت دیگر، شرط تحدید مسئولیت می تواند تعداد خسارت هایی را که یک طرف قرارداد در شرایط خاص باید بپردازد، محدود کند.

شرط تحدید مسئولیت ممکن است برای کل توافق تجاری اعمال شود یا ممکن است با توجه به توافق طرفین که در عبارت خاص قرارداد منعکس شده است، فقط به برخی موارد نقض یا شکست محدود شود. به عنوان مثال، یک پیمانکار عمومی ساخت و ساز را در نظر بگیرید که برای ساخت یک ساختمان تجاری بزرگ استخدام شده است. به نوبه خود، پیمانکار عمومی با بسیاری از پیمانکاران فرعی قرارداد می بندد.

در این سناریو، پیمانکار عمومی در هر یک از قرارداد های خود با یک پیمانکار فرعی، شرط محدودیت مسئولیت را در نظر می گیرد. شرط تحدید مسئولیت در اینجا مقرر می کند که در صورت فسخ کار پیمانکار عمومی، پیمانکار فرعی نمی تواند سود های از دست رفته را در مقابل پیمانکار عمومی جبران کند. اما متاسفانه پیمانکار عمومی اخراج می شود.

پیمانکار عمومی جدید از بسیاری از پیمانکاران فرعی مشابه استفاده می کند اما تصمیم می گیرد راه خود را از پیمانکار فرعی نقاشی جدا کند. پیمانکار نقاشی عصبانی است، زیرا زمان و تلاش زیادی را صرف مناقصه برای کار و سپس آماده شدن برای تکمیل کار کرده است. پیمانکار نقاشی 3 میلیون تومان سود کسب می کرد که اکنون به دلیل اخراج پیمانکار اصلی از دست خواهد رفت. با این وجود، بند شرط تحدید مسئولیت با محدود کردن توانایی پیمانکار نقاشی برای بازیابی سودهای از دست رفته، از پیمانکار اصلی محافظت می کند.

شرایط استفاده از بند محدودیت مسئولیت

با وجود اینکه دادگاه ها به طور کلی شرط تحدید مسئولیت را تایید می کنند، اما به خاطر داشته باشید که این قانون ممکن است در هر کشوری با مقررات و شرایط خاصی انجام شود. بنابراین، مهم است که موضوع را با وکیل خود تجزیه و تحلیل کنید. شرط تحدید مسئولیت، شرطی در قرارداد است که میزان مواجهه شرکت را در صورت طرح دعوی یا طرح ادعای دیگری محدود می کند.

اگر این طرح دعوی قابل اجرا تشخیص داده شود، شرط تحدید مسئولیت می تواند میزان خسارت های احتمالی را که یک شرکت در معرض آن قرار می گیرد را محدود کند. این محدودیت ممکن است در مورد تمام دعاوی ناشی از قرارداد اعمال شود یا در شرایطی ممکن است فقط برای انواع خاصی از علل اقدام اعمال شود. بند های مربوط به شرط محدودیت مسئولیت، معمولا مسئولیت را به یکی از مبالغ زیر محدود می کند:

غرامت و هزینه های پرداخت شده تحت قرارداد.

مقدار پول مورد توافق.

پوشش بیمه ای موجود.

یا در شرایطی ترکیبی از دو یا چند مورد از موارد فوق مورد نظر قرار می گیرد.

شرط تحدید مسئولیت تا چه حد قابل اجرا است؟

بحث مطرح در مورد بند های شرط تحدید مسئولیت این بوده است که آیا این بند ها قابل اجرا هستند یا خیر؟ برخی از کشور ها معتقدند که این بند ها به دلیل عدم امکان مذاکره آزادانه طرفین در مورد آن ها و عدم اعتبار آن به عنوان یک امر عمومی، قابل اجرا نیستند. به طور کلی، در قانون مربوط به شرط محدودیت مسئولیت، قانون به طرفین اجازه می دهد که در مورد بند های مربوط به محدودیت مسئولیت با یکدیگر مذاکره کنند. با این حال، دادگاه ها از اجرای چنین مقرراتی در مواردی که دادگاه تشخیص داده است که:

ماده شرط تحدید مسئولیت مبهم با غیر معقول است.

در این بند ها مقاصد طرفین قرارداد به وضوح بیان نشده است.

یک طرف دارای قدرت چانه زنی نابرابر یا سطح بالاتری از پیچیدگی است.

یک خط مشی عمومی یا قانونی وجود دارد که اجرای این ماده را ممنوع می کند.

محدود شدن مسئولیت بالقوه

یک سوال پر تکرار در این زمینه این است که چگونه کسب و کار ما می تواند مسئولیت بالقوه را محدود کند؟ در پاسخ باید بگوییم که شرط تحدید مسئولیت فقط به اندازه توانایی اجرا شدن آن ارزشمند است. بنابراین، تهیه پیش نویس برای استفاده از این قانون در قرارداد ضروری است. افزایش احتمال اجرای شرط محدودیت مسئولیت ممکن است صرفا با رعایت دستورالعمل های تهیه پیش نویس زیر باشد:

بند مورد نظر را برجسته کنید: عبارت را به صورت پررنگ نوشته یا زیر خط بکشید تا به این ترتیب طرف مقابل از وجود آن مطلع شود.

زبان را واضح و مختصر کنید: اطمینان حاصل کنید که بند مورد نظر با زبانی مختصر و بدون ابهام نوشته شود.

مذاکره در مورد بند: در مورد بند شرط تحدید مسئولیت با طرف قرارداد مذاکره کنید.

پیش نویس های تجدید نظر را حفظ کنید: پیش نویس های هر تجدید نظری را نزد خود نگه دارید تا در صورت نیاز مدرکی در دست داشته باشید.

نکته پایانی که باید به آن توجه کنید این است که شرط تحدید مسئولیت فقط در مقابل طرف قرارداد قابل اجرا است. اشخاص ثالث به قراردادی که امضا نکرده اند متعهد نمی شوند.