عرضه اولیه چیست؟
عرضه اولیه چیست؟
عرضه اولیه به چه معنی است؟ مهمترین نکات عرضه اولیه چیست؟ چگونه می توانیم عرضه اولیه را بخریم؟ چرا همیشه عرضه اولیه سود آور است؟ برای خرید عرضه اولیه به چه مواردی نیاز داریم؟ مهمترین نکات عرضه اولیه چیست؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص عرضه اولیه چیست؟ چگونه یک شرکت می تواند در عرضه اولیه شرکت کند؟ آیا افراد می توانند در عرضه اولیه شرکت داشته باشند؟ مهمترین نکات مربوط به عرضه اولیه و شرایط آن چیست؟ قانون در خصوص عرضه اولیه چه نکاتی را بیان کرده است؟ عرضه اولیه در ایران به چه شکل صورت می گیرد؟
عرضه اولیه یک مفهوم کاملا اقتصادی است که مربوط به سرمایه و بازارهای اقتصادی است. به طور کلی عرضه اولیه یک مفهوم مختص ایران یا بازار سرمایه ای ایران نیست. در همه جای دنیا این عرضه اولیه را به عنوان یک مفهوم اقتصادی و مشترک می شناسند. به طور کلی در دنیا عرضه اولیه با نماد IPO شناخته می شود. همه این موارد نشان می دهد که عرضه اولیه یک مفهوم کاملا اقتصادی و البته جهانی است.
به طور کلی اگر بخواهیم ساده مفهوم عرضه اولیه را توضیح دهیم می توانیم اینگونه بیان کنیم که عرضه اولیه به حالتی گفته می شود که سهام یک شرکت برای اولین بار در بازارسرمایه یا اصطلاحا بورس عرضه شود. در این حالت افراد و سرمایه گذاران با خرید برگه سهام هایی به تعداد مشخص می توانند در این عرضه شرکت کنند. این ساده ترین و دم دستی ترین تعریفی بود که می توانستیم از مفهوم عرضه اولیه داشته باشیم. با وجود این که به نظر این مفهوم ساده و بدون ابهام به نظر می رسد اما همچنان نکات خاصی در این خصوص وجود دارد که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.
عرضه اولیه یک ابزار اقتصادی است.
عرضه اولیه در همه جای دنیا به عنوان یک ابزار مهم اقتصادی شناخته می شود. به طور کلی اگر بخواهیم ساده بیان کنیم به واسطه این مفهوم سهامداران عام می توانند از سهام شرکت های تجاری بهره مند شوند. اولین نکته قانونی و حقوقی که باید به آن توجه داشته باشید این است که تنها شرکت هایی حق حضور در بازار سرمایه را دارند که تحت عنوان شرکت سهامی عام شناخته شوند. سهامی عام بدین معنی است که سهامداران مختلف امکان خرید سهامداری این شرکت را پیدا می کنند. این نکته بسیار مهمی است که وکیل امور شرکت ها به خوبی به آن آگاه است.
نکته مهم دیگر در خصوص عرضه اولیه این است که زمانی که شرکتی برای اولین بار سهام خود را در بازار بورس یا بازار سرمایه عرضه می کند بدین معنی است که این شرکت در ازای عرضه سهام خود پول به دست می آورد. بنابراین سرمایه گسترده ای به شرکت تزریق می شود. همه این مسائل نشان می دهد که عرضه اولیه و موارد قانونی آن به اندازه قابل توجهی سخت و پیچیده باشد.
اگر بخواهیم ساده تر بیان کنیم زمانی یک شرکت می تواند وارد بازار سرمایه گذاری و بورس شود که شرایط مورد نظر سازمان بورس و قوانین اقتصادی مختلفی را رعایت کرده باشد. به طور مثال از زمان تاسیس شرکت باید چند سال گذشته باشد و همچنین روند مالی شرکت به صورت سودآور بوده باشد. همچنین بعد از موافقت سازمان بورس، این سازمان به عنوان متولی بورس و بازار سرمایه در خصوص روند عرضه اولیه، انتقال سرمایه به شرکت و نحوه بهره برداری از این سرمایه حساسیت های خاصی به خرج می دهد. نکته ای که باید بدانید این است که این وکلای شرکت است که از نظر حقوقی تمام پیش نیازهای قانونی لازم برای عرضه شدن سهام شرکت در بازار را فراهم می کنند. به طور مثال این که سهام شرکت چگونه تقسیم شود و این سهام با چه قیمتی به بازار عرضه شود و نحوه جا به جایی های سرمایه به چه صورتی باید باشد همه اینها مواردی است که می تواند زمان بر باشد. چرا که این سرمایه مردم عادی و سرمایه گذاران است که با اعتماد به بازار سرمایه و سازمان بورس وارد چرخه شرکت مورد نظر می شود؟
آیا عرضه اولیه همیشه سودآور است؟
عرضه اولیه به صورت تجربی برای مدت کوتاهی می تواند سودآوری خوبی داشته باشد. در واقع شرکت زمانی که برای اولین بار به روش های مختلف مانند پذیره نویسی و یا … در بازار عرضه می شود، سرمایه جمع شده به شرکت داده می شود. اما بعد از آن بازار ثانویه برای این سهام تشکیل می شود. بازار ثانویه بدین معنی است که سهامداران و صاحبان سهام این شرکت ( که به تازگی این سهام را خریداری کرده اند ) می توانند برگه سهام خودشان را در بازار به فروش بگذارند. این خرید و فروش های و نوسانات قیمتی هیچ کدام به صورت مستقیم به شرکت ارتباطی نخواهند داشت. یعنی شرکت بابت بازار سرمایه تحت تاثیر مستقیم قرار نخواهد گرفت.
به صورت تجربی گفته می شود که بازار ثانویه عرضه های اولیه برای مدتی خاص و کوتاه به طور مثال بین 20 تا 50 درصد سود آوری دارد. بنابراین این عرضه ها بین عموم افراد محبوبیت خاصی دارد. نکته مهم دیگر این است که عمدتا بین ده تا بیست درصد سهام شرکت در بازار سرمایه به سهامداران خرد عرضه می شود. عمده این سهام همچنان در اختیار مالکان شرکت قرار دارد. بنابراین این مالکان با نام حقوقی سهام می توانند در بازار ثانویه نسبت به خرید و فروش اقدام کنند. از آن جهت که این بازیگران بزرگ سهم دارای بخش عمده ای از سهام هستند قادر به کنترل سهم و جهت دهی آن می باشند. اینجاست که سازمان بورس و ناظر بازار سعی می کند مانع از این تغییرات عمدی در بازار شود. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که اساسا تنها کسانی می توانند نسبت به خرید عرضه اولیه اقدام کنند که دارای کد بورسی باشند و در سامانه سجام ثبت نام کرده باشند. اگر در این خصوص نیاز به راهنمایی داشته باشید می توانند از متخصصان امور اقتصادی و یا حتی از مشاوران حقوقی مانند یک وکیل حقوقی کمک بگیرید. این ها کسانی هستند که می توانند راهنمایی های خوبی به شما در این حوزه داشته باشند.
