لایحه در خصوص دعوای تقابل

لایحه در خصوص دعوای تقابل

در علم حقوق دعوا اصطلاحی است که برای ثابت کردن حقی توسط فردی مدعی صورت می گیرد. این حق می تواند توسط فردی دیگر انکار شده باشد و یا اینکه مورد تجاوز قرار گرفته باشد. دعوای تقابل در واقع دعوایی است که مقابل دعوای اصلی صورت می گیرد. در این نوشتار می خواهیم با دعوای تقابل آشنا شویم و مطالبی را در مورد نوشتن  لایحه در خصوص دعوای تقابل بیاموزیم. پس تا انتها با ما همراه باشید.

دعوای تقابل و دعوای اصلی باید با یکدیگر ارتباط کاملی داشته باشند و یا اینکه از یک منشاء باشند. همچنین دعوای تقابل نباید از جنس دعوا هایی باشد که برای دفاع از دعوای اصلی مطرح می شوند، مثل دعوای صلح و فسخ و رد خواسته و تهاتر و امثال این ها. پس به طور کلی می توان گفت که دعوای تقابل در مقابل دعوای اصلی خواهان و معمولا توسط خوانده مطرح می شود و جنبه های مختلفی را پوشش می دهد. گاهی این دعوا برای پاسخگویی به دعوای اصلی خواهان طرح می شود و یا اینکه ممکن است طی یک دعوی تقابل خوانده را ملزم به پرداخت دینی کند و یا در دعوای تقابل ، خواهان را ملزم به ایفای تعهد و انجام کاری نماید. بنابراین دعوای تقابل و دعوای اصلی یک منشا دارند اما نوع محکومیت های آن ها می تواند تفاوت هایی با هم  داشته باشد. در دعوای تقابل خوانده حق دارد در برابر دعوای خواهان، دعوای جدیدی طرح نماید اما از یک منشاء.

در ادامه ی ارائه ی نکاتی در مورد نوشتن لایحه در خصوص دعوای تقابل باید این نکته را مورد بررسی قرار داد که  دعوای تقابل و دعوای اصلی در یک جلسه رسیدگی خواهند شد مگر اینکه دعوای تقابل و دعوای اصلی در یک دادگاه صالح نباشند. ارتباط کامل دعوای اصلی و دعوای تقابل نیز زمانی به روشنی آشکار می شود که اتخاذ تصمیم درباره ی هر یک از آن ها به دیگری مربوط باشد. مثل دادخواست نفقه و دادخواست الزام به تمکین که هر دو جزء دعاوی خانواده هستند و منشاء یکسانی دارند. درک این نکات برای نوشتن لایحه در خصوص دعوای تقابل مفید خواهد بود.

• 

لایحه در خصوص دعوای تقابل و عناصر آن

خواهان باید سابقا دعوایی را مطرح کرده باشد  و سپس خوانده، مقابل دعوای اصلی خواهان این دعوا را طرح نماید.

دعوی تقابل و دعوای اصلی منشاء یکسانی داشته باشند و یا اینکه با یکدیگر ارتباط کاملی دارند.

دعوی خوانده حالت دفاع از دعوای اصلی را با خود به همراه نداشته باشد.

لایحه در خصوص دعوای تقابل و شرایط آن

در ادامه به بررسی شرایط دعوای تقابل می پردازیم . تسلط و درک این شرایط می تواند به شما در نوشتن لایحه در خصوص دعوای تقابل کمک نماید.

الف :  دعوای تقابل باید از طرف خوانده و علیه خواهان اقاله شود.

دعوای تقابل الزاما از طرف خوانده مطرح می شود، در غیر این صورت نمی تواند در دسته ی دعوای تقابل قرار بگیرد. دعوی تقابل در بررسی شرایط و احکام جزء دعاوی طاری است. علاوه بر طرح دعوای تقابل در برابر دعوای اصلی ، برخی از حقوقدانان بر این باور هستند که می توان در برابر دعوای اضافی نیز به طرح دعوای تقابل پرداخت البته بنا به داشتن تمامی شرط های مطرح شده در دعوای تقابل در احکام و متون حقوقی. دعوای تقابل و دعوای اصلی در یک جا رسیدگی می شوند و این مساله به طرفین دعوا و قاضی کمک می کند تا در وقت و فرصت رسیدگی صرفه جویی شود و به دلیل اجتماع دو پرونده با هم و منشاء یکسان دو دعوی رسیدگی با دقت و صحت بیشتری انجام شود  و این مطلب باید در لایحه در خصوص دعوای تقابل مورد توجه قرار گیرد.

ب:  دعوای تقابل و دعوای اصلی باید منشاء یکسانی داشته باشند و یا اینکه با هم در ارتباط کامل باشند.

برای نوشتن لایحه در خصوص دعوای تقابل به ارتباط دعوای مطرح شده از سوی خواهان و خوانده دقت نماییم و ارتباط این دو دعوی را با هم بررسی کنیم. ارتباط کامل دعوی اصلی و دعوی تقابل باید به نحوی باشد که تصمیم گرفته شده در یک دعوی بر تصمیم گرفته شده در دعوی دیگر موثر  و به هم مرتبط باشد. هر چند باید این مطلب را نیز مورد توجه قرار داد که دو دعوی می توانند منشاء یکسانی داشته باشند اما با هم ارتباطی نداشته باشند یا اینکه به عکس دو دعوی منشاء یکسانی ندارند ولی با هم ارتباط کاملی دارند.

ج: دعوی تقابل باید در مهلت و زمان مشخص خودش ارائه گردد.

 در لایحه در خصوص دعوای تقابل باید این نکته را در نظر گرفت که دعوی تقابل می تواند تا پایان اولین جلسه ی رسیدگی ارائه شود. علاوه بر این قبل از شروع اولین جلسه ی رسیدگی نیز می توان دعوی تقابل مرتبط با خواسته ی اصلی را اقاله نمود. بنابراین اگر دعوی تقابل قبل از شروع جلسه ی رسیدگی اقاله گردد و زمان کافی برای ابلاغ به خوانده وجود داشته باشد، دادخواست به خوانده ابلاغ خواهد شد. در متون حقوقی بیان شده است که طرح دعوی تقابل تنها در مرحله ی بدوی امکان پذیر است و در مراحل بعدی رسیدگی مثل تجدید نظر و فرجام خواهی نمی توان از دعوی تقابل استفاده نمود.  باید این نکته را یادآوری نمود که رسیدگی به دعوی تقابل و دعوای اصلی در همان جلسه ی رسیدگی امکان پذیر بوده و این وقت رسیدگی به طرفین دعوا ابلاغ خواهد شد.

• 

مرجع صالح در رسیدگی دعوای تقابل

 برای نوشتن لایحه در خصوص دعوای تقابل باید این مطلب را بدانیم که دعوی تقابل یکی از دعوا های مطرح شده در زیر مجموعه ی دعاوی طاری است، در نتیجه در دادگاهی که دادخواست اصلی مطرح شده است، اقاله می گردد و در همان دادگاه رسیدگی می شود. حال ممکن است دعوای تقابل و دعوای اصلی،  دادگاه صالح در رسیدگی شان یکسان نباشد، در این صورت دعوای تقابل از صلاحیت ذاتی دادگاه دعوای اصلی بیرون خواهد بود و دعوای تقابل جهت رسیدگی به دادگاه تجدید نظر و یا دیوان عالی کشور ارسال می شود.

برای نوشتن لایحه در خصوص دعوای تقابل، باید تعریف دعوای تقابل را بدانیم و با ساز و کارهای مربوط به این دعوی به خوبی آشنا شویم. علاوه بر این ها با دریافت مشاوره از متخصصان این حوزه و استفاده از ساز و کار های مربوط به دعوی تقابل می توان بهترین راهکار را برای حل دعاوی حقوقی انتخاب نمود و از آن استفاده کرد. دعوای تقابل جزء دعاوی است که ارائه ی آن و بررسی همزمان آن با دادخواست اصلی می توان به فرایند رسیدگی بهبود بخشد.