لایحه فرار از دین کیفری

نوشتن لایحه برای فرار از دین کیفری

لایحه فرار از دین کیفری

وقتی با جمله فرار از دین کیفری مواجه می شویم ناخودآگاه فردی را متصور می شویم که برای فرار از پرداخت بدهی خود تمام اموال خود را در یک معامله صوری به فردی دیگر واگذار کرده باشد. در واقع در دادگاه های کیفری این موضوع به وضوح دیده شده و افراد برای اینکه از شر بدهی های سنگین خود خلاص شوند و یا اینکه دولت اموال آن ها را برای پرداخت بدهی متوقف نکند اموالشان را به اسم فرزند، مادر و یا یکی از بستگان خود کرده اند و در واقع خواسته اند با این کار قانون را دور بزنند و توسل به حیله و نیرنگ شده اند. اما قانون این گونه معاملات را غیر قانونی می داند و اگر فرد حتی یکسال قبل از موعد پرداخت بدهی اموالش را واگذار کند باز هم معامله را باطل اعلام می کند. مگر اینکه فرد دارایی های دیگری داشته باشد و آن ها کفاف بدهی اش را بدهند. در زیر می خواهیم شرایط کلی این مساله را بررسی کنیم.

فرار از دین کیفری چیست؟

بارها در سالن های دادگاه بوده ایم که افراد زیادی به دلیل فرار از دین کیفری بازداشت شده اند و پرونده های این چنینی همیشه پر سر و صدا بوده اند. به طور کلی افرادی هستند که به قصد نپرداختن بدهی یک شخص از او مالی را طلب می کنند و چون در زمان مقرر توانایی پرداخت مال را ندارند به مشکل برمی خورند و برای اینکه دارایی های فعلی آنها برای بدهی مصادره نشود طی یک معامله صوری آن را واگذار می کنند. در برخی موارد معامله واقعی است و فرد بابت انتقال دارایی خود مبلغی دریافت می کند اما گاها انتقال سند در بین اعضای مورد اعتماد یک خانواده انجام می شود و نوعی فرار از دین محسوب می شود. گاها فرد بدهکار وجه حاصل از یک معامله را هم برای در امان ماندن در دست طلبکاران در یک جایی پنهان می کند درست است که معامله صوری نیست اما هدف از انعقاد آن فرار از بدهی است.

• 

مجازات معاملات برای فرار از دین کیفری

بر اساس ماده ۲۱ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی، اگر شخصی برای فرار از دین کیفری خود، دارایی هایش را انتقال دهد و دارایی های مانده اش برای پرداخت بدهی هایش کافی نباشد جرم محسوب می شود و به موجب قانون به حبس ۶ ماه تا ۲ سال و یا جریمه ی نقدی درجه ۶ و یا اینکه جریمه نقدی به مقدار نصف بدهی و یا هر دوی آن ها محکوم می شود.

در مبحث بالا هم اگر انتقال گیرنده از موضوع فرار از دین بدهکار اطلاعی نداشته باشد عملا جزایی نخواهد داشت اما اگر با علم به فرار از دین این کار را قبول کرده باشد قانون برای او هم مجازاتی در نظر گرفته است و اگر مال را به کس دیگری انتقال داده باشد به مقدار مال فرد را جریمه می کنند و بدهی را از محل جریمه پرداخت خواهند کرد.

راه های اثبات فرار از دین کیفری

کسی که مدعی باشد که بدهکار وی برای فرار از دین کیفری اموالش را واگذار کرده است باید دلایل و مدارک معتبری را ارائه کند تا دادگاه نسبت به فسخ معاملات اقدام نماید. در زیر برخی از راه های اثبات فرار از دین را بیان می کنیم.

• یک معامله بین بدهکار و فرد دیگری انجام گرفته باشد.
• رای قطعی نسبت به طلب حال و مسلم خود داده شده باشد.

از بین رفتن نفعی در این بین به اینگونه که شاکی بیان کند اگر فرد بدهکار اموالش را بعد از سررسید بدهی و دادن حکم قطعی واگذارد کند و این اموال تنها دارایی باشند که شاکی می توانست از آن بدهی خود را وصول کند.چه معامله ای فرار از دین کیفری محسوب می شود؟ برای معامله به قصد فرار از دین کیفری لازم است که معامله دارای شرایطی باشد که به برخی از این شرایط اشاره می کنیم‌.

• 

وجود دین یا محکومیت مالی:

یکی از شرایط اساسی اثبات کردن دین فرد به شخص ثالث می باشد و این دین معلوم باشد. اگر فرد در این بازه زمانی بخواهد اموال خود انتقال دهد فرار از دین محسوب می شود فقط  تعهدات مالی و دینی که در زمره احکام مالی و اسناد لازم الاجرا هستند مدنظر است.

انتقال مال توسط مدیون:

این جرم زمانی به وقوع می پیوندد که فرد بدهکار برای عدم پرداخت دین خود دارایی خود را به فرد دیگری انتقال دهد. این انتقال باید به صورت حقوقی مالی باشد.

آگاهی داشتن انتقال گیرنده از قصد و نیت بدهکار:

اگر بدهکار اموال خود را به شخص ثالثی انتقال دهد و شخص انتقال گیرنده بداند که فرد برای فرار از دین کیفری می خواهد اموال خود را انتقال دهد شریک جرم محسوب می شود. در این صورت یا عین مال پس گرفته می شود و یا معادل آن وجه نقد و یا از اموال فرد پس گرفته می شود. اما قانون برای افرادی که از قصد و نیت بدهکار اطلاعی نداشته باشند کیفری در نظر نگرفته است.

معاملات باید جنبه مالی داشته باشد:

فرار از دین کیفری فقط مختص معاملاتی است، که جنبه مالی داشته باشند. برخی معاملات غیر مالی هم هستند که در این مبحث گنجانده نمی شوند مانند عقد نکاح که به دلیل مسائل شخصی و جنبه های اخلاقی جزء جنبه غیر مالی محسوب می شود.

تصرف باید موجب ضرر به طلبکاران شود:

اگر معامله موجب ضرر به بستانکار شود و نتواند طلب خود را از مدیون وصول کند می تواند درخواست فسخ معامله را داشته باشد. پس در صورتی که دارایی بدهکار کم شود و بدهکار فقیرتر شود نوعی معامله فرار از دین محسوب می شود. اما در صورتی که شخص بدهکار دارایی دیگری داشته باشد و از آن بدهی خود را پرداخت نماید مفامله فسخ نخواهد شد.

قصد فرار:

در قسمت بالا هم گفتیم که هر معامله ای که برای فرار از پرداخت بدهی باشد مجازات کیفری خواهد داشت و معامله باطل خواهد شد. اما اگر شخص بتوان دین خود را از دارایی دیگری پرداخت کند در این صورت معامله اش باطل نخواهد و منظور ما در این مبحث معاملاتی هستند که بر اساس حیله و نیرنگ انجام می شوند و قصد فرد کاملا مشخص است.