خروج فرزند از کشور

خروج فرزند از کشور

 یکی از مباحث مهم در علم وکلات می توان به خروج فرزند از کشور اشاره نماییم. حالا ممکن است برای شما این سوال پیش بیاید که این مورد شامل چه چیز هایی می شود و می تواند چه مواردی را زیر مجموعه خودش قرار دهد. طبق دستور دادگاه در صورتی که زن و مردی از یکدیگر جدا میشوند، مسئولیت نگهداری از فرزند بنابر توافق یا مصلحت و حکم قطعی دادگاه به یکی از والدین واگذار می گردد. در اینجاست که حضانت فرزند به یکی از والدین یعنی یا پدر یا مادر داده می شود. حالا سوالی که پیش می آید اینجاست که آیا والدی که سرپرستی فرزند را بر عهده گرفته می تواند هر زمان که مایل بود فرزندش را از کشور خارج نماید و اصلا شرایط خروج فرزند از کشور چیست؟

به همین دلیل است که خروج فرزند از کشور تبدیل به مسئله ای می گردد که از لحاظ قانونی و حقوقی قابلیت این را دارد که مورد بررسی قرار گیرد. با ما همراه باشید تا در این مقاله به همین موضوع بپردازیم و این مورد را از جهت های گوناگون مورد بررسی قرار دهیم.

• 

شرایط خروج فرزند از کشور چیست؟

همین طور که می دانید و گفته شد در صورتی که زن و شوهر قصد طلاق را داشته باشند و در این میان فرزندی در میان باشد. دادگاه بر اساس تفاهم و توافق و همچنین با نگاه بر اساس قانون مسئولیت حضانت، فرزند به یکی از طرفین داده می شود. لازم به ذکر است که در صورتی دادگاه درباره حضانت دخالت می کند که دختران زیر 9 سال قمری و پسران زیر 15 سال قمری نیز باشند. بعد از رسیدن به این دادگاه در این باره هیچگونه دخالتی نمی کند.

با توجه به این موضوع که والد دیگر که حق حضانت به او داده نشده می تواند طبق توافق فرزند را هر چند وقت یک بار ببینید، جدا کردن فرزند از دیگر والد بدون رضایت، به دلیل اینکه مانع دیدار فرزند با والد می شود، عملی غیر قانونی است. به همین جهت برای خروج فرزند از کشور، هر دو والد باید رضایت بدهند. در غیر این صورت والد می تواند شکایت کند.

پس در نتیجه می توانیم بیان کننده این موضوع باشیم که برای خروج فرزند از کشور اجاره هر دو والدین نیاز است. البته لازم به ذکر است که این اجازه در زمانی مطرح هست که فرزند زیر سن رشد باشد.

قوانین مربوط به خروج فرزند از کشور

 با نگاه به قانون حمایت از خانواده در ماده 42 می توانیم به این جمله نیز بر بخوریم که: بدون رضایت قیم، ولی، مادر یا فردی که حضانت و نگهداری فرزند به آن واگذار شده است؛ از محلی که بین طرفین مقرر شده یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد، این موضوع در صورتی بدون رضایت امکان پذیر است که دادگاه این موضوع را به نفع و مصلحت صغیر و مجنون بداند و با در نظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذي حق این امر را اجازه دهد. در صورتی که دادگاه با خارج کردن صغیر و مجنون از کشور، بنابر درخواست ذینفع، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون تامین مناسبی اخذ می کند.

البته لازم به ذکر است که بر طبق ماده 18 قانون گذرنامه: تمام افرادی که زیر 18 سال دارند، چه دختر و چه پسر، برای خروج از کشور نیاز به رضایت قهری پدر نیز دارند و امکان این که بدون رضایت پدر گذرنامه صادر شود نیز نیست. به همین ترتیب اگر مادری حضانت فرزندش را بر عهده داشته باشد، او تنها در زمانی می تواند فرزند زیر 18 سال خود را از کشور خارج نماید که رضایت پدر را به همراه داشته باشد. قانون بدون رضایت پدر اجازه خروج فرزند از کشور را به مادر نمی دهد.

شاید در اینجا فکر کنید که تنها این پدر است که در صورت طلاق باید اجازه خروج فرزند را بدهد، در صورتی که اینگونه نیز نمی باشد؛ اگر پدر حضانت فرزند خود را بر عهده داشته باشد، برای خروج فرزند خود نیاز به اجازه مادر دارد و بدون اجازه سسمادر، پدر نمی تواند باعث خروج فرزند از کشور شود. در صورتی که پدر بدون اجازه مادر اقدام به خروج فرزند از کشور کرد. مادر می تواند در این باره به دادگاه شکایت نماید و قانون برای او این حق را در نظر میگیرد که  برای فرزندش تعیین تکلیف نمیاد.

در صورتی که یکی از والدین با خروج فرزند از کشور مشکل داشته باشد می بایست با در دست داشتن سند طلاق یا تصویر آن، سند ازدواج یا تصویر آن، شناسنامه خواهان و شناسنامه ی فرزند و یا فرزندان یا تصویر آن، دادنامه حق حضانت یا حق ملاقات با فرزند به اداره مهاجرت مراجعه نماید و از حقی که قانون به او داده بهره ببرد. خوب است که بدانید برای احراز هویت کارت ملی و برای پرداخت هزینه ی مربوطه کارت عابر بانک را بر عهده داشته باشید.

• 

خروج فرزند از کشور از منظر قانون

شاید برای شما این سوال پیش بیاید که اگر فردی مدارک فوق را در دسترس نداشت تکلیف چه می شود؟ لازم به ذکر است که ممکن است خواهان یا شخص شاکی هیچ یک از این مدارک را نداشته باشد. با این حال او می تواند باز نسبت به امر موجود اعلام شکایت نماید اما به مدارکی مانند: شماره پرونده استنادی، درخواست استعلام، تحقیقات محلی، شهادت شهود و مطلعین نیازمند می باشد.

جمع بندی

در یک جمع بندی کلی می توان گفت بر اساس قانون گذرنامه هر فردی که زیر سن قانونی می باشد برای خروج از کشور باید از پدر اجازه بگیرد. از همین رو برای اجرای مراحل صدور گذرنامه، رضایت پدر برای افرادی که زیر 18 سال دارند، ضروری می باشد. با اینکه رضایت گذرنامه دست پدر می باشد، در صورتی والدین از یکدیگر جدا شده اند، برای گذرنامه اجازه مادر هم ضروری می باشد و علاوه بر پدر نیز باید مادر جهت خروج فرزند از کشور رضایت بدهد.

از این موضوع می توان نتیجه گرفت که قانون گذار در این باره حق برابری را برای پدر و مادر نیز وضع کرده است و این حق را به هر دو طرف داده است که اگر مخالف این امر باشند نسبت به خروج فرزند از کشور ممانعت به عمل می آورده می شود و به نوعی فرزند ممنوع الخروج می گردد.