مجازات توهین به مقدسات

مجازات توهین به مقدسات

مجازات توهین به مقدسات

در طول تاریخ تا به امروز، مقدسات جزو یکی از وجه های مهم باور ها و اعتقادات هر ملتی بوده است. مقدسات هر ملت برای آنها بسیار مورد تکریم قرار می گیرد. هرگونه توهین به مقدسات، توسط هر شخص دیگری برای آن ملت قابل قبول نمی باشد. برخی اوقات اهمیت مقدسات چنان حائز اهمیت است که نظام یک کشور بر اساس آن باور ها شکل می گیرد. نظام جمهوری اسلامی ایران جزو آن دسته از نظام هایی است که مقدسات و شریعت های اسلامی در آن بسیار پر اهمیت است. این اهمیت موجب شده که امر توهین به مقدسات در قوانین جمهوری اسلامی ایران جرم انگاری شده و مجازات مشخصی برای آن در نظر گرفته شود.

قانون گذار کشور ما توسط نص صریح خود در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ذکر کرده است که جمهوری اسلامی، نظامی است بر پایه ایمان و در شش بند مفاد آن را مشخص نموده است.  این اصل قانون اساسی، نشان دهنده اهمیت مقدسات برای جمهوری اسلامی ایران می باشد و مشخصاً هرگونه توهین به مقدسات را قابل قبول ندانسته و برای آن مجازاتی در نظر گرفته است. شاید سوالی ذهن شما را به خود مشغول کند که به طور کلی توهین چه مفهومی دارد و مجازات توهین به مقدسات به چه صورت است؟ در ادامه این مقاله به صورت مفصل به این موضوع خواهیم پرداخت و به سوالات شما پاسخ خواهیم داد. تا آخر این مطلب با ما همراه باشید.

توهین به مقدسات چه مفهومی دارد؟

به صورت کلی در قانون مجازات اسلامی تعریف مشخصی در باب اهانت به مقدسات وجود دارد. برای اینکه بدانید اهانت و توهین به مقدسات چه مجازاتی را در پی دارد بهتر است که اول نکاتی را در مورد مفهوم توهین بدانید. به طور کلی اهانت به مقدسات به صورت مادی و شکلی انجام می گیرد؛ برای نمونه نمایاندن علامت های توهین آمیز، پاره کردن نوشته یا اسم و… جزو گروه توهین به مقدسات تلقی می شوند. بهتر است بدانید که اینگونه توهین ها باید صریحاً اهانت محسوب شوند؛ در غیر این صورت رفتارهایی که به نظر خلاف ادب به نظر برسند، از دسته توهین به مقدسات شمرده نمی شوند. توهین صورت گرفته باید علنی باشد و در حضور شخص سومی صورت گرفته باشد تا در این صورت توهین تلقی شود.

مصادیق اهانت به مقدسات باید توسط شخص متخطی آشکار باشد، یعنی مشخص کند که کدام یک از مقدسات را مورد خطاب خود قرار داده است. در صورتی صراحت در کلام نباشد و بتوان آن توهین را تحلیل و تفسیر کرد، نمی توان مجازاتی را برای آن فرد اعمال کرد.

در قانون جمهوری اسلامی ایران اهانت به افرادی که در قید حیات نیستند جرم انگاری نشده است؛ مگر اینکه به طور استثنایی در مورد آن سخن گفته شده باشد. سب نبی و اهانت به مقدسات در دسته این نوع استثنائات قرار گرفته اند و مجازات مشخصی در این باره وجود دارد. در ماده 262 قانون مجازات اسلامی، ساب النبی صریحاً تعریف شده است. در این ماده تنها پیامبر اسلام مورد بحث نیست، بلکه تمامی انبیا الهی را هم در دایره شمول خود قرار داده است. در ماده 262 قانون مجازات اسلامی، نسبت دادن لواط یا زنا به انبیا الهی جزو دیگر مصادیق مد نظر این ماده می باشد. البته در ماده 263 ذکر شده است که اگر فرد متخطی اظهار نماید که در حالت مستی، جهالت، اکراه و… بوده است؛ اهانت او ساب النبی محسوب نمی شود.

مجازات توهین به مقدسات چگونه است؟

در وهله اول بهتر است بدانید که اهانت به مقدسات امری نسبی است. به عبارتی دیگر، مجازات توهین به مقدسات با توجه به شرایط و نوع توهین می تواند متغیر باشد. در برخی از اهانت ها، مجازات فرد متخطی حبس و شلاق می باشد و در برخی دیگر مجازات اعدام هم توسط قانونگذار پیش بینی شده است. در ادامه مطلب به توضیح انواع مجازات ها خواهیم پرداخت.

در ماده 262 قانون مجازات اسلامی اینگونه ذکر شده است که هرکس پیامبر(ص) و یا انبیاء را مورد دشنام قرار دهد و یا قذف کند سب النبی است و آن شخص به اعدام محکوم می شود. در تبصره  ماده 263 علل رافع مسئولیت کیفری جرم اهانت به مقدسات این چنین آمده است که هرگاه سب در حالت مستی یا غضب یا به نقل از دیگری باشد و در صورتی که صدق اهانت کند موجب تعزیر تا هفتاد و چهار ضربه شلاق می باشد. ناگفته نماند که  مجازات اعدام فقط برای ساب النبی در نظر گرفته شده است. در صورتی که توهین به مقدسات در دسته سب النبی نباشد، مجازات آن مشمول ماده 513 قانون مجازات اسلامی می باشد. به طور کلی در ماده 513 اینگونه ذکر شده است که هرکس به مقدسات اسلام و یا ائمه اطهار توهین کند، اگر مشمول حکم ساب النبی است مجازات او اعدام است و در غیر این صورت شخص متخطی به حبس از یک تا پنج سال محکوم می شود.

طبق ماده 513، هرگونه توهین به مقدسات و انبیاء که در آن قذف یا دشنام صورت نگرفته باشد، مجازات حبس تعزیری در بر دارد. با توجه به اینکه این جرم، جزو جرائم تعزیری می باشد قاضی مربوطه می تواند با صلاحدید خود، مجازات را کاهش دهد. ناگفته نماند که این ماده، توهین و اهانت به مقدسات دیگر ادیان را در گستره تحت پوشش خود قرار نداده است. تنها در صورتی اهانت به سایر ادیان توسط این ماده مجازات دارد که توهین صورت گرفته به مقدسات اسلام منجر گردد.

کلام آخر

به طور کلی شدت مجازات ها که گاهاً تا اعدام هم پیش می رود، به دلیل حساسیت مقدسات برای نظام سیاسی کشور ما می باشد. همانطور که گفته شد، دین اسلام، پایه نظام جمهوری اسلامی ایران است و هر گونه اهانت به آن مجازات خاص خود را به دنبال دارد. البته همانطور که میدانید گاهی اوقات استثنائاتی هم از قبیل مستی و بی اختیاری وجود دارد که در حکم مجازات تغییراتی ایجاد می کند. در این مقاله به شرح جرم و مجازات اهانت به مقدسات پرداختیم. در این مطلب سعی شد به صورت دقیق با شدت مجازات تعیین شده آشنا شوید و بدانید که توهین به مقدسات هیچ جایی در نظام کشور ما نخواهد داشت.